Na czym polega spawanie metodą WIG?

Spawanie metodą WIG (inaczej TIG, czyli Tungsten Inert Gas) to proces spawania łukowego elektrodą nietopliwą (wolframową) w osłonie gazu obojętnego, najczęściej argonu. W przeciwieństwie do spawania elektrodą otuloną (MMA), tutaj elektroda sama w sobie nie dostarcza materiału dodatkowego. Materiał dodatkowy, jeśli jest potrzebny, podaje się ręcznie do jeziorka spawalniczego, oddzielnie od elektrody.

Kluczowe elementy tego procesu to:

• Elektroda wolframowa: Wykonana z wolframu lub stopów wolframu, charakteryzuje się wysoką temperaturą topnienia, co pozwala na utrzymanie jej w stanie stałym podczas spawania.
• Gaz osłonowy (argon lub hel): Chroni jeziorko spawalnicze, elektrodę i obszar wokół spawu przed wpływem atmosfery (tlenu i azotu), zapobiegając utlenianiu i zanieczyszczeniom, co przekłada się na wysoką jakość spoiny.
• Źródło prądu: Dostarcza prąd elektryczny niezbędny do wytworzenia łuku spawalniczego.
• Uchwyt spawalniczy: Umożliwia trzymanie elektrody, doprowadzanie gazu osłonowego i ewentualne podawanie materiału dodatkowego.

Proces spawania WIG/TIG charakteryzuje się wysoką jakością spoin, precyzją i estetyką. Pozwala na spawanie różnorodnych materiałów, w tym stali nierdzewnych, aluminium, miedzi, magnezu i ich stopów. Jest to metoda uniwersalna, ale wymaga od spawacza większych umiejętności i precyzji niż spawanie elektrodą otuloną. Znajduje zastosowanie tam, gdzie liczy się wysoka jakość i czystość spoiny, np. w przemyśle lotniczym, chemicznym, spożywczym i przy produkcji rurociągów.